Аёл зоти жуда нозик хилқат, бамисли гулга ўхшайди. Ҳеч аҳамият берганмисиз, ёхуд кузатганмисиз, гул қандай парваришга муҳтож бўлса, аёл ҳам худди шундай меҳр-эътиборга, раҳм-шафқатга ва энг аввало буюк муҳаббатга муҳтождир.

Гуллар қуёш нуридан ёки ёруғликдан тўсиб қўйилганда, суғорилмасдан, озиқлантирилмасдан қаровсиз ташлаб қўйилганда қандай сарғайса, қандай япроқ тўкса, аёл ҳам яқинларининг меҳр-муҳаббатидан, ширин сўзи-ю эътиборидан маҳрум этилганда худди чечакдек сарғаяди, алам-изтиробдан руҳияти синиб, тушкунликка тушиб қолади. Совуқда қолган чечакларни изғиринлар қандайин аёвсиз калтаклаб, юзларини тилиб ўтса, ғам-андуҳ, қайғу ва кўз ёшлар аёлнинг гулгун чеҳрасига чизиқлар тортади. Бу чизиқлар ёшгина жувонни кексаликдек аянчли кўринишга маҳкум қилувчи ажинлар эканини биласизми?!
Шу ўринда муҳтарам эркакларга айтар икки оғиз гапим бор: «Азиз эркаклар, одамизотга омонат берилган дунё бу. Бамисли карвонсаройга ўхшайди; барчамиз бу карвонсаройда меҳмонмиз. Ҳар ким ўзига берилган қисқагина умрни шу карвонсаройда яшаб, кимдир уч кун, яна кимлардир беш кун дегандек, сўнг эса бу вақтинчалик қўним ерини тарк этишга маҳкумдир. Ҳаёт аталмиш ана шу қисқагина аммо пасту баланд, ўнқир-чўнқирликлардан иборат нотекис йўлда бир умрга йўлдош деб билганингиз, ҳаёт ҳамроҳим дея жуфтликка танлаганингиз заифа аёлингизни қўлларидан маҳкамроқ тутинг! Токи бу ўнқир-чўнқирларга тўла довондан ўтишда аёлингизнинг оёқлари тойиб йиқилмасин, токи бир мард йўлдошга, бир ғамхўр сорбонга муҳтож бўлгани ҳолда қаршисида номард ва лоқайд ҳамроҳни кўриб, дийдаси қотмасин, мужгонлари намланмасин! Заифгина жони бераҳмлик ва шафқатсизлик ўқига нишон бўлмасин! Унга меҳр беринг, муҳаббатингизнинг қайноқ тафти билан қалбига ҳарорат беринг. Яратган уни ожиза қилиб, заифгина қилиб яратиб, ҳимоя қилмоқлигингиз учун сизнинг билакларингизни куч-қувватга тўлдириб қўйганининг ҳаққи-ҳурмати, уни ўз ҳимоятингиз остида ғайир нигоҳлару бегона, бераҳм муҳитлардан асранг! Кучи етмагани ҳолда мажбурият остида тирикчиликнинг тоғдек оғир юкини тортишга маҳкум этманг! Сўнгра, сўнгра чеҳрасидаги гўзаллик ўрнини хунуклик эгаллагач, ундан кўнглингиз совиб, ўзга бир маҳбубага кўнгил беришга баҳона изламанг! Ахир кечагина ҳусну латофатга бой бўлган бу нозик ғунча бугун сизнинг қўлларингизда кузакка юз тутмадими? Айтинг, бир инсон бутун бошли ҳаётини сизга бахшида этгани камми? Ундан яна қандай қурбонликни талаб қиласиз? Наҳотки биргина аёлга бутун бахтни инъом қилиб, ҳам ўзингизнинг ҳам сиз билан умрининг охиригача, сўнги нафасигача бирга яшашга аҳд қилган умр йўлдошингизнинг ҳаётини гулга буркаб яшаш қўлингиздан келмаса? Бир аёлнинг кўзларини яшнатиш, қалбига шодлик бахш этиш наҳот шунчалар қийин иш бўлса? Ахир меҳр-муҳаббат ва эътибор пулга сотиб олинадиган туйғулар эмас-ку?
Албатта аёлининг бутун ҳақларини ортиғи билан адо қилиб яшаётган, ҳаёт ҳамроҳининг пойига бахтни поёндоз қилиб қўйган эркаклар ҳам йўқ эмас. Шундай мард эркакларнинг борлиги инсонга озгина бўлсин таскин беради. Ана шундай оқил эркаклардан атрофдагилар ибрат олиб яшашга ҳаракат қилади.
Сўфи Оллоёрда шундай сатрлар бор:

«Меҳмонмиз бу кеча, дунёи ҳеч-а,
Не ишлар кечадур, биздин бу кеча!
Бутун сақлаб қалбда имонимизни —
Омон қутқар, бу тундин жонимизни!»

Бу машҳур тўртликда жуда улкан маъно яширинган. Ҳақиқатан бу дунё бир кечадек кўз очиб юмгунча ўтиб кетади. Фақат инсондан талаб қилинадигани ана шу биргина кечадек қисқа фурсатли умрига маъно бағишлаб, унга омонат берилган ҳар бир лаҳзанинг қадрига етган ҳолда, шу биргина тун тугаб, тонг отганида, яъни умри поёнига етганида ўзидан яхшиликлар қолдирмоғидир. Мен ҳозир шеърни таҳлил қилмоқчи эмасман. Бир оз эътибор билан сатрларга кўз югуртирган зукко мухлисларимиз шеърга беркинган олам-олам маънони ҳам бу тўртликнинг мақоламизга боғлиқлик томонини ҳам ўта нозиклик билан илғаб олишларига шубҳам йўқ.
Хулоса ўрнида шуларни айтган бўлардим:
Боғингизни безаб, ифор таратиб турган гулдек парвариш қилинг, аёлингизни. Ҳусни малоҳатини, бетакрор гўзаллигини, жонбахш табассумини ноўрин ерларга қурбон қилишга мажбур этманг, сабабчи бўлиб қолманг! Оила аталмиш гулбоғингизнинг мафтункор маликаси бўлиб қолишига кўмак беринг, имконият беринг! Токи, гулбоғингиз бемаврид хазонрезгига юз тутмасин!
Токи нозикниҳол ожизангиз изғиринда қолган чечакдек увол бўлмасин!..

Гулбаҳор АБДУЛЛОҲ

muslimaat.uz